این اعتقاد پر رنگ، از مطالعات وسواس گونه من در مورد دوران کودکی نشأت میگرفت. خوانده بودم، ریشه 72 نوع اختلال روانپزشکی زیر سن 2 سالگی است. خوانده بودم، کودک در فاصله سنی 0 تا 2 سالگی، جدایی از مادر را مساوی با مرگ او قلمداد میکند. و خواندم که غفلت به عنوان یکی از مصادیق کودک آزاری، ریشه دردناکترین نوع از انواع اختلالات روانپزشکی است و نه تنها خودم که بارها و بارها در درمانهایم، رد پا و سایه تلخ دوران کودکی را در اختلالات روانی- رفتاری مراجعین مشاهده کرده و رنج کشیدم. به نظرم خواندهها و تجربیات درمانیام، کافی بود تا بیندیشم " یا نباید مادر شد، یا اگر مادر شدی، باید با کودک بمانی!"بیشک، پذیرفتن نقش والد برای هر زنی اضطراب بر انگیز و دلهره آور است، اما گویی باور کردن و کنار آمدن با این نقش برای زنان فعال اجتماعی نه تنها هراس، که تلخی و ناکامی به همراه خواهد داشت.روزها و روزها، سئوالی در ذهنم تکرار میشد و آن اینکه، چرا زنان فعال اجتماعی (به خصوص زنان امروز) از مادر شدن پرهیز کرده و عمیقاً نگران پذیرفتن این نقش هستند؟!در جستجوی پاسخ، مدتی به پرس و جوی علمی پرسش مهر...
ادامه مطلبما را در سایت پرسش مهر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : aporseshmehrsadra بازدید : 14 تاريخ : چهارشنبه 13 بهمن 1395 ساعت: 1:32